Als je man een depressie heeft, betekent dat hoogstwaarschijnlijk ook voor jou een zware belasting. Een depressie kan leiden tot conflicten in de relatie, isolement en eenzaamheid, oververmoeidheid, overbelasting en overspannenheid.
Het is geen makkelijke situatie, en zeker niet als de persoon in kwestie het probleem niet ziet en geen hulp wil of dit niet nodig vindt. Wat je als partner in ieder geval kan doen, is contact zoeken met lotgenoten en informatie opzoeken over depressie.

Om goed met je man om te kunnen gaan, is het belangrijk dat je weet wat een depressie inhoudt en wat hij voelt. Hierdoor kun je je partner wellicht iets beter begrijpen en zo ook beter helpen. Het is goed om je partner te steunen, maar je bent niet verantwoordelijk voor de depressie. Niet voor het ontstaan ervan en niet voor de oplossing.
Het patroon wat je vaak ziet ontstaan, is dat hoe meer iemand zich opdringt om te helpen hoe meer deze afgestoten wordt. Probeer dan ook wat afstand te nemen en je zelf te focussen op andere dingen die ook belangrijk zijn. Jij kan de oplossing niet aandragen. Daar zal je partner zelf stappen in moeten zetten. Overleg met de huisarts is altijd verstandig.

Een goede communicatie is belangrijk. Bespreek je gevoelens open en direct met je man en stimuleer hem ook zijn gevoelens te benoemen. Zeg wat je denkt en voelt, luister naar hem en probeer te begrijpen wat hij denkt en voelt.
Het is ook erg belangrijk om goed voor jezelf te zorgen. De belasting is groot en het is belangrijk dat je voldoende eigen momenten creëert om even met iets anders bezig te zijn waar je weer energie van krijgt.

We raden jullie aan om samen aan hem te vertellen dat jullie uit elkaar gaan. Er zijn boekjes, afgestemd op de leeftijd van je kind, die daarbij kunnen helpen.
In een ouderschapsplan kunnen jullie afspraken vastleggen over belangrijke onderwerpen. Bijvoorbeeld over de omgangsregeling, over hoe je elkaar informeert, over schoolkeuze en ouderavonden, medische zaken en sparen.
Is het lastig om samen zo’n plan op te stellen? Kijk dan eens bij ‘Ouderschap na scheiding’ hoe wij jullie kunnen ondersteunen.

Woede uitbarstingen zijn vaak een vervanging van een andere emotie die er onder ligt. Het is belangrijk dat je broer er achter komt welke emotie dit is. Tot dit inzicht moet hij zelf komen, dit kun je hem niet opleggen. De woede uitbarstingen hebben hun invloed op iedereen in de omgeving.
Wat je als zus, en eventueel als betrokken andere familie en vrienden kunt doen, is op een rustig moment uit te spreken wat de woede uitbarstingen met jou en anderen doen. Of schrijf het op in een brief als je een gesprek hierover lastig vindt. Dan kan hij het lezen op een moment dat hij zelf ook rustig is. Herkent hij wat er gezegd wordt en staat hij open voor hulp? Dan zou hij in gesprek kunnen gaan met zijn huisarts voor een verwijzing naar professionele hulp. 
Afhankelijk van de leeftijd van je broer, is hij minderjarig of meerderjarig, kan er passende hulp gezocht worden. Naast individuele hulp wordt soms ook relatietherapie of gezinsbegeleiding geadviseerd. De agressie heeft namelijk een behoorlijke weerslag ook op de mensen die met jouw broer samenleven.
Op momenten dat hij zo’n uitbarsting heeft waar je bij bent, is het goed je terug te trekken. Dit is niet om hem te straffen maar om jezelf te beschermen.
Als je broer niet open staat voor hulp, kun je ook altijd zelf contact opnemen met de huisarts en of een melding doen bij Veilig Thuis of het Meldpunt Zorg en Overlast.